Լինում է, չի լինում մի շա՜տ հին քաղաք է լինում: Այդ քաղաքի տեղը միայն հայտնի էր այնտեղի բնակիչներին: Այնտեղի բոլոր փողոցները զարդարված էին գեղեցիկ լույսերով, այնտեղ բնություն չկար, և կարելի է ասել իրենց թթվածինը քիչ էր, այս ամենը շատ տարօրինակ կլինի, բայց իրենց թթվածինը լույսն էր: Լույսի շնորհիվ էր, որ իրենք այսքան ժամանակ ապրում էին այնտեղ, թե չէ նաև սովամահ կլինեին: Մարդիկ ամբողջովին անտեսանելի էին նրանց միայն լուսավորում էր լույսը, բայց այդ լույսը լիցքավորվում էր միայն լույսով, իսկ էնտեղ լույսի խնդիր ընդհարապես չկար, և իրենք եթե ցանկանային առավոտից երեկո տեսանելի կշրջեին, շատերը չունեին այդ հնարավորությունը , որպեսզի լուսավորվեն և դրա պատճառով անտեսանելի էին շրջում, բայց դա նաև իհարկե իրենց համար առավելություն էր, եթե իրենք ինչ-որ անշնորհքություն անեին, ոչ ոք չէր նկատի, և նրանք չէին պատժվի: Մի կողմից էլ դա շատ վատ էր , որովհետև նրանք չէին հասկանա իրենց պատիժները և կսովորեցնեին մյուսների էլ այդպես ապրել:
Այսքանը այդ քաղաքի և մարդկանց մասին: